กวีเดินทางทางเรือพร้อมเหล่าขุนนาง ในขบวนมีทั้งเรือแจว เรือสำปั้น เรือเป็ด และเรือญวน ออกเดินทางจากปากคลองสานในเวลาค่ำ  เมื่อไปถึงปากน้ำ สมุทรปราการ เรือติดเลน ต้องแวะพักที่วัดเกศเพชรพิไชย  ครั้นถึงเวลา 7 นาฬิกา น้ำขึ้นจึงเดินทางต่อได้  ต่อมาเวลาประมาณ 15 นาฬิกาจึงเปลี่ยนขึ้นเรือสำปั้น แล้วให้เรือเล็กที่ตามมาส่งกลับกรุงเทพฯ   การเดินทางในช่วงแรกพบอุปสรรคหลายครั้ง เช่น  เรือชนเข้ากับรั้วดักปลาของชาวประมง  มีศพลอยมาติดที่หางเสือเรือ  หางเสือเรือหักจนเรือเกือบอับปาง ฯลฯ ทำให้พระยาพิพิธโภไคยสวริยเจ้ากรมพระคลังมหาสมบัติ ต้องนั่งเรือบดไปขอความช่วยเหลือจากพระยาสมุทรบุรานุรักษ์ เจ้าเมืองสมุทรปราการ ให้ลากเรือเข้าฝั่งเพื่อเปลี่ยนเรือ  ต่อมาในวันขึ้น 5 ค่ำ เดือน 9  จึงเริ่มเดินทางอีกครั้ง  เมื่อเดินทางผ่านสถานที่ใดกวีก็บรรยายหรือเล่านิทานของสถานที่นั้น เช่น เมื่อถึงแหลมหลวง จังหวัดเพชรบุรี กวีเล่านิทานเรื่องตาม่องล่าย  กวีเดินทางต่อไปผ่านเขาตะเกียบ เกาะนมสาว และเขากะโหลก ที่ปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ผ่านอำเภอทับสะแก อำเภอบางสะพาน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  และผ่านเกาะเต่า เขาทะลุ จังหวัดชุมพร  เกาะพงัน เกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี ตามลำดับ 

ครั้นถึงวันขึ้น 14 ค่ำ เดือน 9 จึงเดินทางถึงปากน้ำเมืองนครศรีธรรมราชซึ่งตื้นเขิน ต้องลงเรือบดเข้าตัวเมือง  กวีบรรยายสภาพความอุดมสมบูรณ์ของภูมิประเทศ  ต้นไม้  สัตว์ป่า และเล่าเรื่องการเตรียมรับเสด็จ รวมทั้งสถานที่ต่างๆ ในเมืองนครศรีธรรมราช เช่น พระบรมธาตุเจดีย์  วัดท่าโพธิ์  ฯลฯ  และการค้าขายที่ตลาดใหญ่ใกล้เตาสุรา  จากนั้นเล่าถึงการรับเสด็จในคืนวันขึ้น 14 ค่ำ  กวีบรรยายเหตุการณ์ที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินชมพระบรมธาตุเจดีย์และสถานที่สำคัญในวัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร  ครั้นถึงวันขึ้น 6 ค่ำพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวจึงเสด็จทางชลมารคไปยังแหลมทราย จังหวัดสงขลาซึ่งเป็นที่ตั้งของพลับพลาที่ประทับ  พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานเลี้ยงขุนนางโดยให้นั่งโต๊ะซึ่งเป็นการรับอิทธิพลตะวันตก