รหัสข้อมูล
ชื่อเรื่องหลัก
ยุคสมัย
ผู้แต่ง
คำประพันธ์
เนื้อเรื่องย่อ
เพลงยาวเล่นว่าความกล่าวถึงจมื่นไวยวรนารถ หัวหมื่นมหาดเล็กเวรขวา ทำฎีกากล่าวโทษว่าได้ให้หลวงทรงพล เจ้ากรมเกราะทองขวายืมกล้องยาสูบ พายคิ้วคาดลวด กาน้ำทองขาว ชุดเครื่องชา ขวดมะเฟือง และปืนสับนก โดยหลวงทรงพลสัญญาว่าจะมอบแส้หางม้าให้ 5 อันเป็นการตอบแทน แต่หลวงทรงพลไม่ทำตามสัญญา จมื่นไวยวรนารถจึงนำเรื่องดังกล่าวมาฟ้องเรียกค่าเสียหาย อีกทั้งยังกล่าวโทษว่าหลวงทรงพลยักยอกม้าของพระยาธรมาไปด้วย
เจ้าพระยาพระคลัง เจ้ากรมท่าจึงนัดไกล่เกลี่ยความ เมื่อหลวงทรงพลทราบเรื่องก็เดินทางมาศาล จมื่นไวยวรนารถก็เดินทางมาฟังคำตัดสิน พระยามหานุภาพซึ่งเป็นญาติผู้ใหญ่ของทั้งโจทก์และจำเลยได้มาร่วมเป็นพยาน เมื่อเจ้าพระยาพระคลังขอให้ทั้งสองยอมความกัน จมื่นไวยวรนารถจะยอมถอนฟ้องหากหลวงทรงพลคืนของทั้งหมด แต่หลวงทรงพลอ้างว่ากาน้ำและปืนนั้น ตนซื้อมิได้ยืม ดาบและพายนั้นไม่เคยยืม ส่วนเรื่องม้าของพระยาธรมาเจ้ากรมวังนั้น ก็มีบาญชีอยู่ชัดเจน หลวงทรงพลจึงฟ้องจมื่นไวยวรนารถกลับ เนื้อเรื่องจบเพียงเท่านี้
วัตถุประสงค์
ผู้เรียบเรียง
เอกสารอ้างอิง
ประชุมเพลงยาวฉบับหอสมุดแห่งชาติ. พระนคร: คลังวิทยา, 2507.
วรรณคดีเจ้าพระคลังหน. กรุงเทพฯ: แพร่พิทยา, 2515.
คำสำคัญ
นามานุกรม
