รหัสข้อมูล
ชื่อเรื่องหลัก
ไก่ขาว ไม้เท้าผีสิง หญิงรูปงาม
ยุคสมัย
วันที่แต่ง
ผู้แต่ง
คำประพันธ์
เนื้อเรื่องย่อ
เคยมีผู้พยายามอธิบายว่าของทั้งสามนั้นคือของจำเป็นสำหรับเจ้าของเรือน คือมีไก่ไว้บอกเวลา มีไม้เท้าไว้เป็นอาวุธปกป้องคนในปกครอง และมีหญิงงามเป็นภรรยาไว้ดูแลกิจการในเรือน แต่พระองค์ทรงเห็นว่าความเชื่อเรื่องดังกล่าวนั้น “มีต้นเหตุเกี่ยวข้องอยู่ในคำภีร์พระสาสนาซึ่งเราทั้งหลายนับถือและมิได้เกิดแต่ความเหลวไหลของคน” จึงทรงยกนิทานเรื่องศิริโจระชาฎกในคัมภีร์มงคลทีปนีตอนปุพเพกตปัญญตามาอธิบายที่มาของความเชื่อดังกล่าวดังนี้
พราหมณ์ศิริลักขณผู้รอบรู้เรื่องสิริ (ขวัญ) ต้องการได้สิริของอนาถบิณฑิกคะหะบดีผู้เป็นมหาเศรษฐี จึงไปหาอนาถบิณฑ์ที่บ้าน เมื่อเห็นว่าสิริอยู่ในหงอนไก่ขาวก็เอ่ยปากขอ อนาถบิณฑ์ก็ยกให้ แต่สิริกลับย้ายไปอยู่ที่ดวงแก้วมณี ศิริลักขณจึงขอดวงแก้วนั้นด้วย เมื่ออนาถบิณฑ์ยกให้อีก สิริก็ย้ายไปอยู่ที่ไม้เท้าผีสิง เมื่อศิริลักขณขอไม้เท้านั้น สิริก็ย้ายไปอยู่ที่ศีรษะของปุญญลักขณเทวีภรรยาของอนาถบิณฑ์ เมื่อรู้แน่ว่าไม่มีทางจะได้สิริ ศิริลักขณจึงคืนของทั้งสามให้และเล่าเหตุผลที่มา อนาถบิณฑ์ไปเฝ้าพระพุทธเจ้า ทูลเรื่องทั้งหมด พระพุทธองค์ตรัสว่า “ศิริย่อมเปนของประจำตัวบุคคลเฉภาะตัว เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ผู้อื่นมิอาจแย่งชิงลอบลักเอาศิรินั้นไปได้"
วัตถุประสงค์
ผู้เรียบเรียง
เอกสารอ้างอิง
วชิราวุโธ [พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว.] “ไก่ขาว ไม้เท้าผีสิง หญิงรูปงาม เป็นสารคดี.” ทวีปัญญา เล่ม 1 (เมษายน-กันยายน ร.ศ. 123): 275-278. (มูลนิธิมหามงกุฏราชวิทยาลัยในพระราชูปถัมภ์ จัดพิมพ์โดยเสด็จพระกุศล ซึ่งสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี ทรงบำเพ็ญเนื่องในวันคล้ายวันสวรรคตพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ณ พระอุโบสถวัดบวรนิเวศวิหาร วันที่ 26 พฤศจิกายน พุทธศักราช 2522 ครบ 54 ปี)
คำสำคัญ
นามานุกรม
