TLD-004-045
คอเรสปอนเดนซ์
พ.ศ. 2451
ร้อยแก้ว
ความเรียง
ก่อนเริ่มเรื่องมีคำปรารภของเจ้าหน้าที่คนหนึ่งของหนังสือพิมพ์ “ชวนหวว” ว่าจดหมายจากผู้อ่านหรือคอเรสปอนเดนซ์ทำให้หนังสือพิมพ์ “มีหน้ามีตาขึ้น” เขาจึงคิดจะให้หนังสือพิมพ์ “ชวนหวว” ทำหน้าที่ “เปนหูเปนตาเปนจมูกเปนปากฤๅเปนอวัยวะอะไรอื่นของมหาชนกับเขาบ้าง” จึงบังคับให้คนทำความสะอาดสำนักพิมพ์ส่งจดหมายมาลงใน “ชวนหวว” จดหมายที่ลงพิมพ์นั้นเป็นเรื่องราวร้องทุกข์ของ “นายไม่ชอบต้นไม้เกะกะและถนนยุบยวบ” เขาเล่าว่าวันหนึ่งไปกินเลี้ยงที่บ้านเพื่อน จากนั้นชวนกันไปเล่นบิลเลียดและ “ซื้อเครื่องดื่มรับประทานบ้างเล็กน้อย พอให้สมควรกับความโก้” กระทั่งเกือบ “8 ทุ่ม” จึงพากันกลับ ระหว่างเดินไปตามถนนบังเอิญเพื่อนชนต้นไม้ล้มลง เมื่อจะช่วยพยุงเพื่อน เขาก็รู้สึกว่าถนนยวบ ทำให้ล้มลงหัวโน จึงร้องเรียกให้พลตระเวนช่วย แต่กลับถูกกล่าวหาว่าเมาแล้วให้นั่ง “รถเจ๊ก” กลับบ้าน เขาคิดว่าเจ้าพนักงานทำไม่ถูกต้องที่ตัดต้นไม้ทิ้งไว้เกะกะ ทำถนนไม่เรียบร้อย และเห็นว่าพลตระเวนไม่เอาใจใส่ประชาชน จึงขอให้เอดิเตอร์ “ช่วยตะโกนให้ถึงหูของท่านเจ้าพนักงานด้วยจะเปนประโยชน์แก่มหาชนมาก”
สุครีพ. [พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]. “คอเรสปอนเดนซ์.” ใน ชวนหวว หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์จำหน่ายในหมู่ข้าหลวงเดิม ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว พ.ศ. 2451. 61-64. พระนคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2504. (สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดาสิริโสภาพัณณวดี ทรงโปรดให้พิมพ์เป็นบรรณาการในการบำเพ็ญพระกุศลคล้ายวันสวรรคตพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ครบ 36 ปี ณ วัดบวรนิเวศวิหาร วันที่ 26 พฤศจิกายน 2504)
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวใช้พระนามแฝงว่าสุครีพ ทรงพระราชนิพนธ์ลงในหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ ชวนหวว ฉบับที่ 15 เมื่อร.ศ. 127 (พ.ศ. 2451)
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory
นามานุกรม
