TLD-004-064
จะเปนได้ฤๅไม่?
บทละครพูด
ความเรียง
บุญมาเรียนอยู่ที่โรงเรียนสวนยี่สุ่นอังกฤษ หลังฟังผลสอบไล่ บุญมาเล่าให้บิดาคือพระภักดีนฤบดินทร์ฟังว่าตนสอบตกจึงเรียนไม่จบ เมื่อบิดาสอบถาม บุญมาเล่าว่าวิชาการทั้งหลายนั้นตนทำคะแนนได้ดีทั้งหมด เช่น วิชาเลขได้ที่ 2 วิชาหนังสือ (ภาษาไทย) ได้ที่ 1 วิชาภูมิศาสตร์ได้ที่ 3 หรือที่ 4 วิชาพงศาวดารอังกฤษก็ทำได้คะแนนดี วิชาภาษาอังกฤษก็สอบได้ ส่วนคะแนนความประพฤตินั้นได้คะแนนเกือบเต็ม เมื่อบุญมาบอกว่าวิชาที่สอบตกคือฟุตบอล บิดาก็ถึงกับเป็นลมสลบไป หลายวันต่อมาพระภักดีนฤบดินทร์พาบุญมาไปพบเจ้าคุณอธิบดีกรมวิทยาธิการเพื่อจะฝากให้ทำงานรับราชการ ผู้ใหญ่ทั้งสองสนทนากันถึงเรื่องตำแหน่งราชการที่ว่างอยู่ เจ้าคุณบอกว่าตำแหน่งนี้ต้องการผู้ที่มีกำลังกายดี เดินทางไปมาไกลๆ ได้ บางทีอาจต้องไปต่างประเทศ และอาจจะมีอันตรายบ้าง พระภักดีนฤบดินทร์ก็ยืนยันว่าบุตรของตนทำได้แน่ เมื่อเจ้าคุณถามถึงคะแนนสอบไล่ฟุตบอล บุญมาตอบว่าตนสอบได้ 39 คะแนน ซึ่งถือว่าสอบตก เจ้าคุณจึงปฏิเสธที่จะรับบุญมาเข้าทำงาน เพราะตำแหน่งที่ว่างอยู่นั้นคือ “เซนเต้อรหาฟแบ๊ก” ในทีมฟุตบอล พระภักดีนฤบดินทร์ได้ฟังดังนั้นก็สลบไปอีก บุญมาจึงพยุงบิดาพาขึ้นรถกลับบ้าน
หนานลา [พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]. “จะเปนได้ฤๅไม่.” ดุสิตสมิต เล่มที่ 15 ฉบับที่ 168 (เมษายน 2465): 25-30.
หนานลา [พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว]. “จะเปนได้ฤๅไม่.” ดุสิตสมิต เล่มที่ 15 ฉบับที่ 169 (เมษายน 2465): 38-43
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวใช้พระนามแฝงว่าหนานลา ทรงพระราชนิพนธ์ลงในหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ ชวนหวว เมื่อพ.ศ. 2451
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory