TLD-004-076
ฉันท์กล่อมพระเสวตวชิรพาหะ
ฉันท์
กาพย์ฉบัง , กาพย์สุรางคนางค์ , วสันตดิลกฉันท์ , อินทรวิเชียรฉันท์ , โคลงสี่สุภาพ
ร.ศ. 130 (พ.ศ. 2454) ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้มีพระราชพิธีรับพระเสวตวชิรพาหะเป็นพญาช้างเผือกคู่พระบารมี ฉันท์กล่อมพระเสวตวชิรพาหะ เริ่มด้วยคำกล่าวบูชาเทพเจ้าสำคัญ ได้แก่ พระพรหม พระนารายณ์ พระอิศวร พระพิฆเนศ และพระกรรติเกย์ย (พระขันทกุมาร) ขออัญเชิญมาอำนวยพรแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชวงศ์ และประเทศสยาม ต่อจากนั้นกล่าวถึงความเป็นมาของการได้รับช้างเผือกมาสู่พระบารมีว่า เมื่อคล้องช้างได้ที่ตำบลเนินโพธิ์ อำเภอเมืองนครสวรรค์ก็ดูแลฝึกหัดจนช้างมีกิริยางดงาม แล้วจึงส่งมากรุงเทพฯ
ต่อมาเป็นบทกล่อมโน้มน้าวให้ช้างเผือกรับรู้ว่าการได้เข้ามาอยู่ในกรุงเป็นความสุขกายสุขใจยิ่ง ไม่ควรคิดอาลัยถิ่นที่อยู่ในป่าที่แสนลำบากอีกต่อไป ต่อมากล่าวถึงความสวยงามและความเจริญรุ่งเรืองของกรุงเทพ ฯ มีทั้งวัดวาอารามและกระทรวงต่างๆ ศาลากลาโหม สนามหลวง ถนนราชดำเนินใน กลาง นอก สะพานมัฆวาน วังสวนดุสิตซึ่งมีพระที่นั่งมากมาย และกล่าวถึงโรงที่อยู่ของช้าง จากนั้นเป็นบทให้โอวาทเกี่ยวกับหน้าที่และข้อควรปฏิบัติของช้างคู่พระบารมี
ธรรมาภิณฑ์, หลวง [ถึก จิตรกถึก]. ฉันท์กล่อมพระเสวตรวชิรพาหะ. ม.ป.ท., ม.ป.ป.
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory