TLD-004-084
ชูโชค
กลอน
กลอนบทละคร
ตาเพกและยายแว้งสามีภรรยาชอบเล่นหวย เมื่อเล่นจนหมดตัวก็ส่งจดหมายไปบอกขุนอักขราภิบาลว่าหลานของตนคือพวาภรรยาของขุนอักขราภิบาลตายแล้ว ขุนอักขราภิบาลจึงส่งเงินไปช่วยงานศพ เมื่อรู้ว่าภรรยาเสียชีวิตขุนอักขราภิบาลก็คิดจะแต่งงานใหม่กับเฉลยบุตรสาวพระยาบัณฑูร แต่ต่อมาตาเพกเดินทางมาขอเงินจากขุนอักขราภิบาลอีกและสารภาพว่าที่เคยโกหกว่าพวาตายเพราะอยากได้เงิน ขุนอักขราภิบาลอึดอัดใจมากต้องให้เงินตาเพกเพื่อจะให้ไปให้พ้น แล้วคิดจะเดินทางไปหาพวา ส่วนพวาถูกลุงกับป้าคือตาเพกกับยายแว้งหลอกจนเข้าใจว่าสามีตายไปนานแล้ว ป้าชักนำให้เป็นภรรยาน้อยของหลวงประจันต์บุรารักษ์ ขุนอักขราภิบาลเดินทางไปพบพวาซึ่งอยู่ตามลำพังในเวลาค่ำ พวาตกใจมากคิดว่าเป็นผี ต่อมาจึงรู้ว่าต่างก็ถูกลุงและป้าของพวาหลอก ขุนอักขราภิบาลเสียใจและสงสารพวามาก ขณะที่กำลังพูดกันอยู่หลวงประจันต์บุรารักษ์มาหาพวา พวาอายและเสียใจมากจึงแย่งปืนจากหลวงประจันต์มายิงตัวตาย
ขุนอักขราภิบาลไปหาพระยาบัณฑูรเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด เฉลยรู้เรื่องก็เสียใจมาก ขุนอักขราภิบาลกลับบ้านด้วยความโศกเศร้านึกสงสารภรรยา และคิดว่าคงจะไม่ได้แต่งงานกับเฉลย ตาเพกกับยายแว้งไม่รู้ว่าพวาตายไปแล้วก็มาขอเงินอีก และบอกว่าถ้าไม่ให้จะไปฟ้องพระยาบัณฑูรว่าขุนอักขราภิบาลมีภรรยาอยู่แล้ว ขณะนั้นตำรวจเข้ามาจับตัวตาเพกกับยายแว้งฐานล่อลวงเอาเครื่องประดับของเด็กที่ปากน้ำไป ในตอนท้ายพระยาบัณฑูรพาเฉลยมาหาขุนอักขราภิบาลและบอกว่าเฉลยยินดีจะแต่งงานกับขุนอักขราภิบาล ขุนอักขราภิบาลเป็นคนที่มีโชค เคยเป็นชาวบ้านธรรมดาแต่ได้เข้ามารับราชการในกรุงเทพฯ และมีฐานะร่ำรวย ดังบทร้องที่ว่า “ริอะไรได้อุดมหมดสมเหตุ จนเป็นเศรษฐีคะนองเงินทองอู๋ ผูกบ่อนผูกภาษีมีความรู้ ผลโชคชูมีบุญเป็นขุนนาง”
หมากพะญา (พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์). บทละครเรื่องชูโชค. โรงพิมพ์ศุภการจำรูญ ร.ศ. 131.
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory
นามานุกรม
