TLD-004-099
ตามเงา
พ.ศ. 2456
กลอน
กลอนบทละคร
นายกระเบาสมคบกับนายเพื่อมขโมยเครื่องเพชรทองของพระพิทักษ์ เมื่อนายกระเบามาทวงส่วนแบ่งที่บ้านของนายเพื่อม นายเพื่อมไม่ยอมให้โดยอ้างว่าฝากไว้ที่รลวยภรรยาซึ่งขณะนั้นไม่อยู่บ้าน ขณะที่ทั้งสองโต้เถียงกันอยู่ รลวยซึ่งไม่รู้เรื่องอะไรก็ปรากฏตัวขึ้น นายเพื่อมโกรธและด่าว่าทุบตีภรรยาจนเพื่อนบ้านต้องห้าม รลวยหลบไปร้องไห้และคิดจะหนีไปเพราะสามีเอาแต่ดื่มเหล้าและเล่นการพนัน เมื่อรลวยกลับมาก็พบว่าสามีถูกแทงตาย นายกระเบาบอกรลวยว่าตำรวจคิดว่าเธอเป็นฆาตกร เพราะมีดที่ศพเป็นมีดทำครัวของเธอ และเธอกับสามีก็มีปากเสียงกันก่อนเกิดเหตุซึ่งมีพยานรู้เห็น นายกระเบาบอกให้รลวยหนีไปกับเขา รลวยจำต้องไปกับนายกระเบาและได้เขียนจดหมายบอกเหตุผลที่ต้องหนีไปให้นายจรีคู่รักซึ่งยังคงหมายปองเธออยู่ เมื่อนายกระเบานำจดหมายไปให้นายจรี เขาบอกนายจรีว่ารลวยเป็นผู้ต้องสงสัยฆ่าสามี และเธอขอให้นายจรีช่วยเรื่องเงิน นายจรีจึงฝากเงินให้รลวย 4,000 บาท แต่นายกระเบากลับไปบอกรลวยว่านายจรีต้องการสินบนนำจับฆาตกร 4,000 บาท นายจรีรู้จากตำรวจในเวลาต่อมาว่าฆาตกรเป็นผู้ชายและได้ตามหารลวยจนพบ ส่วนนายกระเบาหนีไปเมืองอื่น ใช้เงินจนหมด และในที่สุดก็ยิงตัวตาย
มิสเตอร์โม้ [พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยานราธิปประพันธ์พงศ์]. บทละครร้องเรื่องตามเงา. พระนคร: โรงพิมพ์กองลหุโทษ, 2441.
วรรณคดีไทยสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว , ร.6 , พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ , มิสเตอร์โม้ , บทละครร้อง
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory
นามานุกรม
