TLD-004-111
ตุ๊กะตุ่น
พ.ศ. 2462
ร้อยแก้ว
ความเรียง
ชะแล่มเป็นเด็กซนมาก วันหนึ่งทำเสื้อผ้ามอมแมม พี่เลี้ยงโกรธจึงบ่นว่าหากชะแล่มได้ “ตุ๊กะตุ่นมาเล่นเสียมั่งก็จะดี” ชะแล่มไม่เข้าใจความหมาย ครั้นจะถามพี่เลี้ยงก็ไม่ได้โอกาส เมื่อไปถามบ่าว ถามครู ถามพ่อแม่ ก็ไม่ได้รับคำตอบเพราะถามไม่ถูกเวลา จึงถูกตี ถูกเอ็ด และถูกหาว่าเป็นคนเหลวไหล ชะแล่มตั้งใจจะรีบเรียนให้สำเร็จเพื่อจะได้อ่านหนังสือค้นหาคำตอบเอง เมื่อโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ชะแล่มยังครุ่นคิดเรื่องตุ๊กะตุ่นอยู่ตลอดเวลา คนรอบข้างเห็นว่าชะแล่มผิดปกติเพราะมักเหม่อมองข้ามศีรษะผู้อื่น จึงพาไปเที่ยวเพื่อให้ผ่อนคลายแต่ก็ไม่หาย ครั้นพาไปให้หมอรักษาก็ไม่เป็นผล ทุกคนสรุปว่าชะแล่มเป็นโรคตุ๊กะตุ่นเพราะพบเห็นอะไรที่ไม่เคยรู้จักก็ทึกทักว่าเป็นตุ๊กะตุ่นทุกครั้ง วันหนึ่งหลังกลับจากเที่ยวต่างแดน ชะแล่มรู้สึกท้อแท้ใจว่าตนเป็นคนโง่ไม่รู้จักตุ๊กะตุ่นซึ่งคนทั่วไปรู้จักกันหมดจึงนอนทุกข์ใจอยู่ในห้อง เฉลาน้องสาวเป็นห่วง เมื่อสอบถามจนรู้เรื่องแล้วจึงบอกว่าไม่มีตุ๊กะตุ่น มีแต่ตุ๊กะตุ่นตุ๊กะตา ชะแล่มจึงคลายความสงสัยที่มีมานาน
มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. ประชุมนิทานพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 6. พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, 2468.
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวขณะดำรงพระอิสริยยศเป็นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร ใช้พระนามแฝงว่าน้อยลา ทรงพระราชนิพนธ์ลงในหนังสือพิมพ์ดุสิตสมิต ฉบับที่ 65-66 เมื่อ พ.ศ. 2462 ต่อมารวมพิมพ์อยู่ในหนังสือประชุมนิทานพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 6 เมื่อพ.ศ. 2468
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory