TLD-001-094
กาพย์ห่อโคลงธารโศก
กาพย์ห่อโคลง
กาพย์ยานี , โคลงสี่สุภาพ
กวีครวญถึงนางที่รักซึ่งต้องพลัดพรากจากกัน รำพันไปตามลำดับเวลาตลอดวัน ตลอดคืน เริ่มแต่โมงเช้า สองโมงเช้า สามโมงเช้า สี่โมงเช้า ห้าโมงเช้า เที่ยง บ่ายโมง สองโมง สามโมงเย็น สี่โมงเย็น ห้าโมงเย็น ทุ่มหนึ่ง สองทุ่ม ยามหนึ่ง สี่ทุ่ม ห้าทุ่ม สองยาม เจ็ดทุ่ม แปดทุ่ม ยามสาม สิบทุ่ม ตีสิบเอ็ด จวบจนถึงเช้า แล้วคร่ำครวญไปตามลำดับวัน เดือน ฤดู ปี ตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์ เดือนห้าถึงเดือนสี่ ฤดูคิมหันต์ วัสสันต์(วสันต์) และเหมันต์ ปีชวดถึงปีกุญ(กุน)
ศิลปากร, กรม. วรรณกรรมสมัยอยุธยา เล่ม 2. กรุงเทพฯ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาตร์, 2545.
Copyright © 2015 ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย : Thai Literature Directory
นามานุกรม
